Η δέσμευση εμπεριέχει κάτι το δύσκολα αναστρέψιμο και από μόνη της σαν έννοια, τοποθετείτε κάπου ψηλά, ως τέλεια και απόλυτη. Είναι ένας τρόπος να αγαπάς και να δίνεις αξία ταυτόχρονα με αρχή αλλά χωρίς τέλος. Μία μορφή απόλυτης αγάπης και αφοσίωσης.

Τι γίνεται όμως όταν επιλέγεται ασυνείδητα ;

Τότε τα πράγματα μπορεί να πάρουν λάθος κατεύθυνση και τα δικαιώματα να μετατραπούν σε υποχρεώσεις! Τα πρέπει αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, κοινωνικοί και άλλοι σκοποί εκπληρώνονται και αντικαθιστούν τις συναισθηματικές ανάγκες .

Αρκετοί δεσμεύονται για να τους αναγνωριστεί η αξία τους από τρίτους, ενώ κανείς θα έπρεπε να δεσμεύεται όταν είναι σε θέση να αναγνωρίζει την αξία του.

Τι κρύβεται πίσω από την επιθυμία για δέσμευση ή την αποφυγή της ;

Η ανάγκη για αποδοχή κρύβεται πολλές φορές πίσω από την ανάγκη για δέσμευση, ενώ μία ανάγκη για επιβεβαίωση χωρίς τέλος σε όσους αντιστέκονται σε αυτήν. Η έλλειψη αγάπης δημιουργεί στους ανθρώπους εμμονή με τις σχέσεις ενώ σε άλλες περιπτώσεις η άρνηση για δέσμευση θλιβερές ιστορίες ανθρώπων που δεν μπορούν να κατανοήσουν τον εαυτό τους  και τους άλλους. Είναι οι άνθρωποι που δεν επενδύουν πολλά στους άλλους και έτσι καταφέρνουν να αποχωρούν εύκολα από την ζωή τους.

Δίνει η δέσμευση την πληρότητα που έχουμε ανάγκη ή αφήνει χώρο για αυθαίρετες εισβολές ;

Αυτό είναι το ερώτημα που συχνά τίθεται .
Η θεμελιώδης σύγκρουση με τον εαυτό μας δημιουργείται όταν δεσμευόμαστε για να αποφύγουμε την μοναξιά και την κοινωνική απόρριψη .Την ίδια στιγμή η δέσμευση πετυχαίνει όταν έχουμε μάθει να κυριαρχούμε πάνω στους φόβους και τις ανασφάλειες μας .
Όπου το ψέμα καλύπτεται ,καραδοκεί μία αλήθεια που θα το ξεσκεπάσει .
Η πραγματική λύση βρίσκεται στην ευελιξία που αποκτάς να επιλέγεις αν θα δεσμευτείς ή όχι.

Είσαι ελεύθερος με ότι επιλέγεις ή αλλιώς επιλέγεις αυτό που χρειάζεσαι;

Η παραπάνω ερώτηση θα μας βοηθήσει να διαπιστώσουμε που βρισκόμαστε σε σχέση με την βούληση μας, να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε και να επιτρέπουμε στα συναισθήματα μας να εκφραστούν και να εκτονωθούν .

Είναι σωστό να μην δεσμευόμαστε ;

Δεν χρειάζεται να κατηγορούμε, να επικρίνουμε τον εαυτό μας ή να έχουμε ενοχές για τις επιλογές μας, είναι χρήσιμο όμως να πούμε την αλήθεια στον εαυτό μας για τον τρόπο που ενεργούμε ή δεν ενεργούμε στην δέσμευση .

Το σίγουρο είναι πως η αντίληψη της δέσμευσης χρειάζεται να επανατοποθετηθεί σε σωστή βάση . Χρειάζεται να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις καθιερωμένες αντιλήψεις και να δούμε αν είναι εσφαλμένες, έτσι ώστε να μεσολαβήσουμε και να τις αναδιοργανώσουμε με τον σωστό τρόπο .

H ευθυγράμμιση αυτού που είσαι με αυτό που κάνεις είναι η βάση για κάθε υλοποίηση.

Αν επιτρέπεις στον εαυτό σου να κινείται ελεύθερα και δεν τον καταπιέζεις με την δημιουργία ενοχών και καταναγκαστικών μέτρων, αλλά του επιτρέπεις την ανοιχτή και άμεση έκφραση, τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς πως μπορεί να πέσεις θύμα των περιστάσεων.
Ο έρωτας είναι δημιουργία και η αγάπη η συνέχεια του. Αν δεν κάνουμε συνειδητά τις επιλογές μας ,αν δεν είμαστε αφοσιωμένοι σε εμάς δεν θα ζήσουμε αυτό που όλοι είμαστε προορισμένοι να ζήσουμε .
Την αγάπη με διάρκεια !

Πως να αποφύγεις την αυτοκακοποίηση .

Σταμάτα να εξιδανικεύεις τους άλλους γιατί όλοι είμαστε ίσοι, αλλιώς κινδυνεύεις να σχετιστείς άνισα .
Μην φοβάσαι να δείξεις ποιος πραγματικά είσαι .
Αγάπα τον εαυτό σου και μην τον επικρίνεις, γιατί η αποφυγή της αλήθειας δημιουργεί συναισθηματικό πόνο .
Επένδυσε στην αυτονομία σου ,έτσι δεν θα είσαι επιρρεπείς στην συνεξάρτηση .
Δεν έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε κανέναν ,δεν έχει δικαίωμα κανένας να μας αλλάξει .