Φαντάζομαι να έχεις ακουστά το “ η ηρεμία πριν την καταιγίδα”. Πρόκειται για μία φράση που έχει την ρίζα της στην αντίληψη πως όταν κάποιος είναι χαλαρός, κάτι δυσάρεστο θα του συμβεί. Σύμφωνα με την σύγχρονη τυπική λογική, είναι προτιμότερο να παραμείνει κανείς δραστήριος σε καταστάσεις που του προκαλούν ένταση, παρά να πάρει ένα διάλειμμα και να ασχοληθεί με πράγματα που τον ηρεμούν και δεν τον καταστρέφουν. Το μότο της συγκεκριμένης νοοτροπίας θα μπορούσε να είναι : “Στρεσάρεσαι, άρα υπάρχεις!” Αποδεικνύοντας πως το να χάνεις τον εαυτό σου δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι φυσιολογικό! Και όμως, όταν ζεις κάτω από διαρκή ένταση υπονομεύεις την νευρική σου ισορροπία. Άρα δεν είναι μόνο τα ενοχικά συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν κάθε φορά που προσπαθείς να χαλαρώσεις τους ρυθμούς σου. Αλλά και το νευρικό σου σύστημα από την άλλη, που σταδιακά αποδυναμώνεται και δεν μπορείς να ανταποκριθείς με επιτυχία στις καθημερινές σου υποχρεώσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που μεταχειρίζονται απαράδεκτα τον εαυτό τους, πιέζοντας τον να είναι συνεχώς αποδοτικός και δυστυχώς, αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες ρουτίνας, τις απαιτούν και από τα παιδιά τους. Όμως η υπερένταση δεν δημιουργεί ευτυχισμένες οικογένειες, ούτε ζωές. Αντίθετα τις κάνει να μοιάζουν περισσότερο αφύσικες και νευρικές.

Χρειάζεσαι επειγόντως χαλάρωση όταν:

–Έχεις συχνές εναλλαγές διάθεσης.

–Νιώθεις το σώμα σου βαρύ.

–Σε ενοχλεί ο θόρυβος.

–Θέλεις να μένεις μόνη.

–Δυσκολεύεσαι να σκεφτείς καθαρά.

–Δεν νιώθεις καθόλου συναισθήματα.

Βρες χρόνο να αναπνεύσεις

Στην προσπάθεια σου να βελτιώσεις τα πάντα, ξεχνάς ακόμα και να αναπνεύσεις. Αν και ακούγεται υπερβολικό και παράλογο, η πολυάσχολη αστική κουλτούρα, τοποθετεί συχνά τις υλικές ανάγκες στην κορυφή των προτεραιοτήτων σου και παρόλο που η αναπνοή είναι μία αυτόματη λειτουργία, φαίνεται πως και αυτή, παραλείπεται, κόβεται και τελικά ξεχνιέται. Κάπως έτσι τα απλά πράγματα γίνονται αναγκαία, προκειμένου να αντισταθμιστεί η πολυπλοκότητα τους. Η αναπνοή και το νευρικό σύστημα έχουν στενή σχέση μεταξύ τους, καθώς το ένα επηρεάζει το άλλο. Η κανονική αναπνοή πρέπει να έχει πρωταρχική θέση στην ζωή σου. Είναι το φάρμακο κατά της έντασης, του άγχους, ακόμα και του φόβου. Η γνωστή φράση “δεν έχω χρόνο ούτε να αναπνεύσω δεν προέκυψε τυχαία”, εσύ όμως μπορείς να δίνεις καθημερινά, ένα δεκάλεπτο ραντεβού με τον εαυτό σου και να του θυμίζεις να παίρνει μερικές βαθιές ανάσες ζωής. Ξεκίνησε την ημέρα σου με αυτόν τον τρόπο και σύντομα θα αντιμετωπίζεις τα πράγματα που σε αγχώνουν με περισσότερη αισιοδοξία και ηρεμία.

Συνειδητή προσπάθεια αποφόρτισης

Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την διανοητική φόρτιση και σε δεύτερο χρόνο την σωματική. Και αυτό γιατί δεν έχουν καλή επαφή με το σώμα τους. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πως, το σώμα τους έχει συσσωρεύσει αρκετή ένταση και μουδιάζει την λειτουργία του μυαλού τους. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να ξεπεράσει τα όρια του, όμως φαίνεται πως μόνο όταν κάτι ανακόπτει το ατελείωτο τρέξιμο, αποφασίζουν πως πρέπει να αλλάξουν τις συνήθειες τους. Σαν να σβήνει την μηχανή του αυτοκινήτου, όταν έχει ανάψει. Έτσι και ο άνθρωπος πρώτα εξαντλείται και μετά γνωρίζετε με τις πρωταρχικές του ανάγκες.

Μονοτονία και στρες

Η πλήξη εξουθενώνει πιο γρήγορα έναν οργανισμό, Η συσσώρευση αδράνειας για μεγάλες χρονικές περιόδους, δημιουργεί στρες. Σε αυτή την περίπτωση οι δραστηριότητες πρέπει να αυξάνονται και η ισορροπία μεταξύ δράσης και ανάπαυσης να ανακτάται και πάλι. Πολλές φορές όμως η υπερβολική δραστηριότητα, μπορεί να δηλώνει την άρνηση να έρθει κανείς σε επαφή με κάτι που τον αγχώνει. Όπως το ότι η ζωή του στερείται χαράς και δημιουργίας. Έτσι πιέζει τον εαυτό του να μην νιώθει την έλλειψη ευχαρίστησης, αυξάνοντας την εργατικότητα του. Για παράδειγμα, μπορεί να βρίσκεται σε μία εργασία που δεν τον γεμίζει και να θεωρεί πως αν προσπαθήσει περισσότερο θα βρει περισσότερο ενδιαφέρον. Δυστυχώς το μόνο που καταφέρνει είναι να νιώθει κόπωση και νεύρα στο τέλος της ημέρας, Σε αυτή την περίπτωση θα λέγαμε πως θα ήταν καλό, αντί να ελέγξει τον ρυθμό του, να αρχίσει να ελέγχει την ακαμψία του για να βγει από τον φαύλο κύκλο της μονοτονίας.

Απέκτησε ισορροπία και μέτρο

Η ισορροπία και το μέτρο πρέπει να είναι αυτοσκοπός γιατί αποτελεί την βάση της υγείας και της ευτυχίας στην ζωή σου. Από που να ξεκινήσεις; Σταμάτα να βιάζεσαι και να σπαταλάς άσκοπα την ενέργεια σου! Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι συνεχώς στο έλεος των εξωτερικών ερεθισμάτων. Η ανάπαυση δεν είναι χαμένος χρόνος! Αντίθετα μάλιστα! Σε βοηθάει να ανακτήσεις τα χαμένο απόθεμα ενέργειας. Όσο γερή κράση και να έχεις, αν δεν διοχετεύσεις σωστά την ενέργεια σου, απλά εκτίθεσαι στην νευρικότητα και λιγότερο στην ενεργητικότητα. Άρα το μέτρο είναι το κλειδί για μία αρμονική ζωή. Αν η δουλειά σου είναι χειρωνακτική, τότε βρες ένα χόμπι που να δραστηριοποιεί και το πνεύμα σου. Αντίθετα αν η εργασία σου απαιτεί διανοητική προσπάθεια, ασχολήσου και με μία σωματική δραστηριότητα. Νους και σώμα σε ισορροπία για να μην φθείρεσαι και να ανοίγεις δρόμο στην ενεργητικότητα και την φυσιολογική ζωή.

Ώρα για ξεκούραση

Η ανάπαυση είναι πολύτιμη:

–Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε ενοχλήσει για 1-2 ώρες μέσα στην ημέρα.

–Βρες και ασχολήσου ενεργά με ενδιαφέροντα που σε αποφορτίζουν.

–Αν δυσκολεύεσαι να χαλαρώσεις, απλά κλείσε τα μάτια σου. Μετά από λίγο θα διαπιστώσεις πως χαλαρώνουν και οι μύες του σώματος σου.

–Προσπάθησε να μην απαγορεύεις στον εαυτό σου βασικές του ανάγκες, όπως την τροφή, τον ύπνο, την επαφή με την φύση, την συναναστροφή με άλλους ανθρώπους.

Γιατί να διατηρήσεις την ηρεμία σου

–Η χαλάρωση δεν κάνει καλό μόνο στο σώμα, αλλά και στο πνεύμα. Όταν είμαστε ήρεμοι, είμαστε πιο αποδοτικοί.

–Η ένταση είναι εθιστική. Κάποιες φορές δεν μπορείς να την αποφύγεις και κάποιες άλλες ΔΕΝ θέλεις να την στερηθείς.

–Αν είσαι άτομο του καθήκοντος και παραβλέπεις τις δικές σου ανάγκες, οφείλεις να αλλάξεις στάση. Δηλαδή να σταματήσεις να είσαι θύμα των περιστάσεων!

Χαλαρώνω δεν σημαίνει χάνω τον έλεγχο της ζωής μου, αλλά τον ξαναβρίσκω!

Σταυρούλα Χριστοπούλου

Συμβουλευτική κατεύθυνση και επίτευξη στόχων