Τους ανθρώπους τους καταλαβαίνεις από τον τρόπο που εκφράζουν τις ανάγκες τους και τα συναισθήματα τους. Άλλοι εγκλωβίζονται στο έλεος της παρορμητικότητας τους και άλλοι την ρυθμίζουν και εκφράζουν με σαφήνεια αυτά που χρειάζονται. Τις πιο πολλές φορές, είναι η αίσθηση που προϋπάρχει του λόγου που ενημερώνει τι από τα δύο θα συμβεί. Μπορεί να μην σου μιλήσουν καν. Όμως η γλώσσα του σώματος προδίδει την διάθεση τους να σε «φορτώσουν» με κάτι που οι ίδιοι δεν μπορούν να διαχειριστούν. Συχνά καταφεύγουν στη στοχοποίηση.

Συνήθως είναι ο θυμός για πράγματα που αφορούν στην αυτοεκτίμηση τους και αδυνατούν να τα διαχειριστούν. Το δυσάρεστο είναι πως αδιαφορούν για την αναστάτωση που προκαλούν. Και παράλληλα απολαμβάνουν να βλέπουν πως έχουν την δύναμη να την βγάλουν στην επιφάνεια. Όσο πιο πολύ σε καταβάλει το άγχος, τόσο περισσότερο ικανοποιείται η ανασφάλεια τους. Ίσως τους λείπει κάποιος ηθικός κώδικας σωστής συμπεριφοράς ή η ικανότητα να διακρίνουν πότε πρέπει να λειτουργούν με επιείκεια.

Η μανία τους να συμπεριφέρονται με έναν σχεδόν ενστικτώδη και αυτόματο τρόπο, σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα πουν ή πως θα το πουν, γεγονός που δημιουργεί αμηχανία. Κοινώς φοβάσαι μήπως γίνεις ο στόχος της προσβλητικής τους δυσαρέσκειας. Όχι δεν είσαι υπερευαίσθητη. Η παρουσία κάποιων ανθρώπων, μπορεί να είναι μεγάλη πηγή άγχους, κυρίως γιατί αδυνατούν να επικοινωνήσουν ευγενικά και φιλικά, χωρίς να σε κάνουν να νιώθεις αβεβαιότητα, στοχοποίηση και ενοχή. Έπειτα πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται μήπως έκανες κάτι και προκάλεσες τον σκληροτράχηλο τρόπο τους. Μην μπεις στον κόπο να πάρεις ολόκληρη την ευθύνη. Απλά έτυχε να βρεθείς στον δρόμο κάποιου που στερείται αυτοσυγκράτησης και δοκιμάζει με πολεμικότητα, να κατανοήσει την ταυτότητα του.

Διαπροσωπικές σχέσεις, αυτοπειθαρχία και στοχοποίηση

Νίκη για κάποιους σημαίνει πως για να νιώσουν καλά, πρέπει πρώτα κάποιος άλλος να νιώσει άσχημα. Για τους ανθρώπους που έχουν την τάση να στοχοποιούν συχνά τους άλλους, η ευσυνειδησία δεν βοηθάει στην καταστολή της βούλησης τους να αποδεικνύονται ισχυρότεροι. Άλλωστε πως αλλιώς να ενισχύσουν την αξία τους, όταν με κάθε τους συναναστροφή αυτή κινδυνεύει; Έτσι πολλές φορές θα επιχειρήσουν να δικαιολογήσουν την κακή τους συμπεριφορά, έστω και αν μέσα τους ξέρουν πως το να ντροπιάζεις και να πληγώνεις τους άλλους, είναι λάθος. Αισθάνονται την παρόρμηση να κρατούν τον έλεγχο των διαπροσωπικών τους σχέσεων γιατί με αυτόν τον τρόπο διατηρούν προστατευμένη την δική τους έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοεκτίμησης. Καταφεύγουν στη στοχοποίηση.

Οι επιθέσεις που κάνουν είναι ένα γενικότερο ξέσπασμα για το άγχος και την οργή που βιώνουν κάθε φορά που αντιλαμβάνονται το χάσμα που έχουν με το περιβάλλον τους. Για να κρύψουν την κρίση της ταυτότητας τους, επιχειρούν να χρεώσουν ένα άλλο άτομο για αυτήν και του δημιουργούν μία παρόμοια. Έτσι ξεχνούν την δική τους. Στιγμιαία μπορεί να νομίζουν πως τραβάνε την προσοχή, όμως σύντομα η έλλειψη αυτοπειθαρχίας και η αστάθεια που τους διακατέχει, επηρεάζει αρνητικά τις σχέσεις τους που αργά ή γρήγορα σταματάνε να τους εμπιστεύονται και να υποκύπτουν στον έλεγχο τους. ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ: https://www.beautemagazine.gr/well-being/psychologia/stochopoiisi-katanoise-to-michanismo-t/